Göç Eden Kuşlar

Zamanın birinde renkli ağaçların olduğu bir orman varmış. Bu ormanda büyük, küçük, uzun ve kısa birçok ağaç varmış. Ağaçların dallarında yüzlerce kuş yuvası varmış. Kuşlar mutlu bir şekilde bu ormanda yaşarmış. Küçük kuşlar gökyüzünde oynayarak uçarmış.

Bir gün havalar soğumuş ve kış gelmiş. Ormanda büyük bir fırtına çıkmış. Dallar sallanmış, bazı yuvalar yere düşmüş ve dağılmış.

Bu ormandaki fırtınayı öğrenen birçok farklı hayvan bu ormana yardıma gelmişler. Yuvaların altında kalanları çıkarmışlar. Yaralı olanları iyileştirmişler. Yuvası yıkılanlara küçük kuş evi yapmışlar.

En çok da uzun kanatlı leylekler çalışmış. Neden mi? Yuvası yıkılanları alıp başka ormanlardaki sevdiklerinin yanına götürmüşler. Yaralı küçük kuşları alıp sıcak ormandaki büyük ve güzel hastanelere taşımışlar da ondan.

Yuvalarından başka yerlere göç eden küçük kuşlar önce şaşırmış ve öfkelenmişler. Yuvalarını ve oradaki sevdiklerini özlüyorlarmış çünkü.

Ne güzel ki, geldikleri bu yeni ormanda hiç fırtına yokmuş. Burası üstelik sıcakmış. Bu onları çok rahatlatmış. Yeni ormandaki herkes onlarla ilgilenmiş, karınlarını doyurmuş, oyun oynamış ve yaralanan kanatlarını da iyileştirmiş. Küçük kuşlar artık daha güçlü ve mutluymuş.

Aradan epey zaman geçmiş. Diğer ormandaki fırtına tamamen bitmiş, ağaçların baharda yeni yeni dalları oluşmuş. Kuşlar bu dallara çok güçlü fırtınada yıkılmaz yuvalar yapılmışlar. Havalar da iyice ısınmış tabi.

En çok iş yine leyleklere düşmüş. Kocaman kanatları ile dileyen kuşları eski ormanlarına ve buradaki yeni yuvalarına taşımışlar. Bazı kuşlar ise yeni ormanda kalmak istemiş, onlar da burada kendilerine yeni yuvalar yapmışlar. Kendi ormanlarına dönen kuşlar burada güvenle ve mutlu şekilde yaşamaya devam etmişler.